Ten domowy miód z bzu, stworzony według starożytnej receptury, to prawdziwy rekordzista wśród miodów – najlepszy i najzdrowszy.
Domowy miód z bzu, znany z receptury mojej babci, to znakomity przepis. Charakteryzuje się brakiem dodatków chemicznych i jest naprawdę wspaniały.
W dzieciństwie, kiedy chorowaliśmy, nasi rodzice często podawali nam właśnie ten miód. Oprócz wyśmienitego smaku, miód ten przynosi także liczne korzyści zdrowotne, oczywiście spożywany w umiarkowanych ilościach. Doskonale sprawdza się jako dodatek do deserów i letnich lemoniad.
Czarny bez, z którego powstaje miód, jest uznawany za jedno z najbardziej leczniczych ziół. Posiada właściwości wspierające odporność, antybakteryjne, antywirusowe, a także antyseptyczne i detoksykacyjne.
Czarny bez łagodzi objawy grypy, wspomaga trawienie, reguluje stolec, łagodzi bóle brzucha i wzdęcia, utrzymuje zdrowe drogi oddechowe, zwalcza stany zapalne i kaszel. Zioło to ma również działanie zwilżające, oczyszczające nerki i drogi moczowe, pomaga w eliminacji kwasu moczowego, łagodzi bóle stawów, stres, migreny i skurcze brzucha, a także wspiera gojenie skóry.
Bez jest bogaty w flawonoidy, karoten, witaminę C i jest znany ze swojej skuteczności w leczeniu grypy, zapalenia oskrzeli, astmy i alergii, a także wzmocnienia odporności i łagodzenia cukrzycy oraz zaparć.
Składniki potrzebne do przygotowania miodu z bzu to:
- 40 kwiatów czarnego bzu (średnica jednego kwiatka ok. 12 cm)
- 1 litr wody
- 3 cytryny
- 1 kg cukru pudru
Sposób przygotowania:
- Oczyszczone z brudu i owadów kwiaty bzu (najlepiej zbierać je w miejscach z dala od ruchu drogowego) umieszczamy w garnku, usuwając większe łodygi.
- Do kwiatów dodajemy wodę i sok z trzech cytryn, a następnie gotujemy na małym ogniu przez około 10 minut. Po 10 minutach odstawiamy na noc.
- Następnego dnia usuwamy kwiaty, mieszamy wywar i dodajemy cukier. Gotujemy na małym ogniu przez co najmniej półtorej godziny. W razie potrzeby gotujemy dłużej, by uzyskać gęstszy miód.
